Inleiding Zo'n kleine 15 jaar geleden, in 1998 heb ik ooit eens een hopeloos geval gekocht. Het was een Magneet Thunderbird uit 1968 althans wat daarvan over was. Er ontbraken nog al wat dingen zoals het zadel, het blok, de buddyseat, het voorspatbord enz. enz. ook de clip-ons waren afgebroken. Ik heb dat stuk ellende in de opslag gezet en er eigenlijk 9 jaar niet naar omgekeken omdat ik wist dat het wel heel moeilijk zou worden om deze onderdelen voor de Magneet Thunderbird te bemachtigen. In 2007 kwam ik op marktplaats echter nog een sloper tegen. En laat die nu ook heel wat onderdelen missen, maar ik had opeens wel de belangrijkste onderdelen, het voorspatbord en de kettingkast (althans dat dacht ik bij het laatste onderdeel). Toen ben ik actief gaan zoeken naar de rest van de ontbrekende onderdelen. Het blok had ik al snel gevonden (stond gewoon bij mij op de plank). De buddyseat was er ook redelijk snel, helaas geen originele ' Magneet Thunderbird ' buddyseat, maar wel een in zeer goede staat verkerend zadel van een vroege TS 49 (de directe opvolger van de Magneet Thunderbird ); hij wordt 'verraden' door de witte band en een ander schildje (van Batavus) achterop. Maar het juiste schildje waar wel Magneet op staat had ik inmiddels ook. Het langste heb ik gezocht naar de clip-ons, maar ook dat is uiteindelijk gelukt. Een bijkomend probleem bij de zoektocht was dat ik geen vergelijkingsmateriaal had inde vorm van een originele Magneet Thunderbird uit 1968. Inmiddels is dat wel het geval. Dit heeft er toe geleid dat nu wel met de restauratie van de Magneet Thunderbird begonnen is en deze ook zal worden afgerond, maar dat ik nog steeds op zoek ben naar een aantal dingen: - De juiste achtervering van BREV. (Brevttato) hart op hart 26 cm - de juiste hendels van Magura - de patentcrank met grote ronde bovenkant Zie als reverentie en foto's van de originele Magneet Thunderbird uit 1968 bij "MODELLEN" de Thunderbird 1e type. Als iemand dit heeft liggen hoor ik dat graag en kan contact worden gezocht via magneetclub@yahoo.com. Maar terug naar de restauratie van de Magneet Thunderbird. In restauratieland wordt wat afgesjoemeld. Dat is ook wel logisch omdat sommige onderdelen domweg niet meer te krijgen zijn of men ook niet meer weet hoe het vroeger ooit gezeten heeft. Veel mensen willen er liever niet over praten waar ze het origineel hebben moeten 'aanpassen' om uiteindelijk een goed resultaat te krijgen. In dit verslag wordt echter alles open gelegd en ook aangegeven wat niet origineel is; geen geheimen dus. En vooraf kan ik zeggen nee niet alles is origineel zoals hierboven al een beetje bleek maar vaak zal dat niet of nauwelijks te zien zijn. Zelf heb ik het blok gereviseerd en eerst ook gespoten. Die revisie ging natuurlijk wel goed alleen het spuitwerk liet los en moest overnieuw. Dit spuitwerk en de rest van de restauratie heb ik toen maar uit handen gegeven. Cor Grotenhuis is voor me aan de gang gegaan en samen zitten we soms te puzzelen hoe bepaalde dingen moeten, de brommer lag immers in onderdelen. De beginsituatie De beginsituatie was een hoopje onderdelen waarvan ik dacht dat alle onderdelen er zouden zijn om er wel een complete brommer van te bouwen. Later zal blijken dat ik het toch wel heel erg mis had ;-). Hieronder ziet u een foto van de Magneet Thunderbird toen hij werd opgehaald en achter in der auto van Cor stond/lag. Het blok Het blok was zoals gezegd in eerste instantie mijn pakkie an. Ik heb toen ook geprobeerd om het blok te spuiten en had zelf de indruk dat het goed gelukt was. De revisie verliep verder voorspoedig. Er zijn veel nieuwe onderdelen ingegaan zoals een krukas, alle spoelen, puntjes en condensator op de ontsteking, nieuwe krukaslagers en koppelingslager, frictieplaten, rollagers, bussen, tandwiel, zuiger en ga zo maar door. Op de foto's staan nog een replica cilinder en dito carburateur, maar beiden zijn inmiddels vervangen door origineel.  'The paintjob' was niet zo goed gelukt, de verf die ik er op had aangebracht had geen zin om te blijven zitten dus Cor heeft dat overnieuw gedaan. Het blok ziet er nu als nieuw uit en zal naar verwachting ook als nieuw lopen, maar dat moeten we nog testen. Het kan echter geen kwaad om van de eigen kwaliteiten uit te gaan en dat zal dus wel goedkomen 😉 De wielen Allereerst werden de wielen onder handen genomen. De Magneet Thunderbird is uitgerust met naven van Grimeca type MEC 118. Deze zijn van Aluminium dus het opknappen van de naven was redelijk simpel te doen door ze te polijsten. De naven zijn voorzien van nieuwe lagers en nieuwe remsegmenten. De remhevels zijn nieuw uit oude voorraad. Ik had velgen en spaken bij Piet Spaak gehaald. Echter moesten de koppen van de spaken wordt bijgebogen om de goede hoek te krijgen. En meteen bij de wielen wilde ik afwijken van het origineel en heb ik voor een lijnband gemonteerd 23x2,25 en de achterband is een blokband van 23x2,50. Als het klaar is zal ik nog eens nadenken over de mogelijkheid om achter een 23x2,75 te monteren. Ook de velg achter is breder dan voor. Dus zo krijg je voor een rank sportief wiel en achter de 'breede'slof. En dat alles om het sportieve uiterlijk te benadrukken. Ik dacht dat ik op de beurs de juiste binnenband gekocht had, helaas zaten in de doosjes geen maat 23 maar maat 21 binnenbanden. Volgende keer toch beter opletten. Stralen, lassen en plamuren Vervolgens moest alles worden gestraald, uitgedeukt, gelast en geplamuurd. Wat deuken betreft viel het wel mee. Wel moest het achterspatbord worden gelast en ook in de Kroonplaat zaten vier gaten die daar niet hoorden. Die gaten kwamen daar omdat men blijkbaar toch een stuur wilde toen de clip-ons waren afgebroken. Ook het plamuur hoefde niet al te kwistig te worden gebruikt. Daarna kon de grondering worden aangebracht. In deze fase van de restauratie bijna geen bijzonderheden. Nou eentje dan. De voorvork was krom, gelukkig had ik twee complete voorvorken, maar ook de tweede was niet helemaal recht. Van de vier veerbenen zijn de twee meest rechte uitgezocht en die zijn nog eens gestrekt. Het spuitwerk Het volgende wat gedaan moet worden is het spuitwerk. Het is hierbij van belang dat eerst de hele brommer in zilver metallic wordt gespoten. Ja ook die delen die later rood worden. Daarna moeten de delen die rood worden met rood transparant worden overgespoten. Alleen op deze wijze krijg je de brommer in de kleur zoals als hij ook origineel vanaf fabriek was. Het is een heel secuur werkje en zodra je ergens te veel rode verf hebt aangebracht kan het hele onderdeel opnieuw worden gespoten en dan wel eerst weer in het zilver metallic en daarna weer rood transparant . Een nadeel is dat de hechting van de kleurlakken niet optimaal is en daardoor de rode laag kan wegbarsten en bij-tippen wordt snel te donker. Grote voordeel is dat na het wegbarsten alsnog geen kale plek ontstaat (zit nog zilver en grondlaag onder). Maar aan het eind van de rit, als alles goed gelukt is en klaar, heb je een paar hele mooie onderdelen in rood metallic met een hint zilver erdoor . Het chroomwerk en vernikkelen Naast het spuitwerk behoeft ook het chroomwerk en het vernikkelen de nodige aandacht. Dit wordt meestal uitbesteed. Dan is het van groot belang dat alle onderdelen op de foto worden gezet. Deze foto's dienen zowel voor het eigen archief opdat je weet wat je ook al weer hebt weggebracht maar geef ook een setje voor de verchromer zodat ook hij weet welke onderdelen hij moet terugleveren. Een tip maak aparte foto's van het te verchromen en van het te vernikkelen spul zodat ook dat niet door elkaar kan raken. Tot slot een paar persoonlijke opvattingen: vaak is het bling bling van het chroom hetgeen wat de brommer ook daadwerkelijk laat stralen, maar overdrijf het niet. Vanuit fabriek is hier gerust wel over nagedacht. Dus verchroom wat moet en vernikkel de rest. Als je onderdelen vindt die new old stock (nos) zijn en nog heel erg mooi hebben deze voor mij de voorkeur boven het opnieuw verchromen. Dat heeft in mijn ogen twee voordelen. Ten eerste breng je toch een stukje originaliteit in je brommer terug en ten tweede is het vaak veel goedkoper. Tot slot het verchromen van velgen is iets voor puristen, het is erg moeilijk, duur en lukt vaak niet zo goed als je zou willen, dus van mij mag je het altijd laten proberen, maar niet zeggen dat ik je niet gewaarschuwd heb ;-). Hieronder het resultaat van een paar opnieuw verchroomde onderdelen. De transfers en het aflakken Wanneer alle onderdelen hun juiste kleur hebben, kunnen de transfers worden aangebracht om vervolgens de boel af te lakken. Om de transfers goed aan te brengen, helpt het om de oude transfers voor de restauratie in te meten. Als dat niet meer mogelijk blijkt helpt het om een originele brommer goed op de foto te zetten. Dit laatste heeft ons geholpen bij het plaatsen van de juiste transfers op de juiste plek. Is het nu echt zo dat er millimeter werk geleverd moet worden? Nee dat is natuurlijk niet zo! In de fabriek werd dat ook handmatig en op het oog gedaan. Als je tien originele Thunderbirds naast elkaar zou zetten~, zul je zien dat er altijd kleine afwijkingen zijn. Als de transfers zitten en zijn uitgehard en gedroogd, kunnen nog verschillende dunne lagen blanke lak worden aangebracht. Als dat goed gedaan wordt, wordt met elke laag blanke lak de kleur intenser; hij krijgt als het ware diepte maar na 4 tot zes lagen is het effect wel zo een beetje maximaal. Het opbouwen Het opbouwen van de brommer was nogal een klus. Ik had immers slechts een aantal dozen met onderdelen. Dus dit heeft de meeste tijd gekost. Gelukkig konden we gebruikmaken van de de fotos op deze site van een originele Magneet Thunderbird. En het ging ook best een hele tijd goed totdat de kettingkast er op moest. En hoe we ook probeerden en pasten, de kettingkast wilde niet rond de naaf. het gat aan de achterkant waar de naaf doorheen gaat was te klein. Het vermoeden is dat deze kettingkast van een TS49 is geweest. Net toen we bedachten dat we dan maar de blikschaar moesten pakken en het gat moesten vergroten, vind Cor toch nog een kettingkast in zijn voorraad die wel paste; hij had zo maar een kettingkast van een 68er Magneet Thunderbird liggen. Dit zorgde wel voor vertraging omdat deze kettingkast eerst weer moest worden gestraald, een beetje uitgedeukt, gegrondeerd en gespoten. Daarna de transfer er op en blanke lak er over heen. Vervolgens konden we verder totdat de voorvork aan de beurt was. Cor belde me met de boodschap dat de lamporen te hoog waren en de clippons niet zouden passen. Ik zag mijn geest al zweven dus op naar Cor. Bleek dat alles wel paste maar de voorvorkhouder voor een deel in de lamporen moest zitten waardoor deze lager kwamen en Tadaah de clippons pasten ook weer. Volgende boodschap was dat de schokbrekers te lang waren, deze moeten 26 cm hart op hart zijn en ze waren 32. Voor nood zitten er schokbrekers op die er niet op horen. Het stoort niet echt maar is ook niet origineel. Ik zoek dus nog een paar schokbrekers van BREV. (Brevttato) hart op hart 26 cm. langzaam krijgt de Thuynderbird zijn definitieve vorm. Ik wilde een beetje vals spelen door een nos Magneet TS49 buddy te monteren. Het enige verschil zat in het plaatje (maar ik had ook het juiste magneetplaatje) en de witte bies. Vorig jaar vond ik echter nog een nos buddyseat van een Magneet Thunderbird eerst type uit 1968. Dus die hebben we snel omgewisseld. Het was nog een heel gepuzzel met de voetrem. Deze was niet meer origineel maar ik wilde hem wel zo behouden en nu rem ik met de hiel in plaats van de voetbal. Enfin zo ging het nog wel even door. Hieronder een paar foto's van het opbouwen. Ik moet er nog meer hebben maar die zal ik tzt nog wel bijvoegen   Het resultaat Vandaag (4 maart 2014) is het dan zo ver vanaf nu staat er in mijn garage een volledig gerestaureerde Magneet Thunderbird en wel het eertste type uit 1968. Er zijn een paar kleine minpuntjes dat wil zeggen ik heb nog steeds niet de juiste schokbrekers, handels en patentcrank, maar die komen nog wel en het resultaat mag er echt zijn ik zelf vind de restauratie in alle opzichten gelukt. Hij staat er mooi bij met zijn originele zadel nog zo mooi behouden en het lijnbandje voor maakt hem helemaal af. Maar nu weet ik dus wat het probleem is van velen die een brommer hebben laten restaureren. Ik sta net als zo velen voor de vraag wat nu? Ga ik er mee rijden of niet? en zo niet wat dan wel? Ik moet eerlijk zeggen, ik ben er nog niet uit. Op dit moment staat hij onder een doek te wachten tot ik de moed pak om in de tank benzine te gooien en in het blok olie en hem ga starten. Tot die tijd hal ik zo af en toe het doek er af en kijk er naar. Hoe dan ook er is weer één Magneet behouden voor het nageslacht en dat is goed zo. Het is genieten en ik nodig jullie uit om hieronder met mij samen te genieten van dit prachtexemplaar. Met vriendelijke groet, Frank Weghaus Magneetclub sinds november 2000 (klik hieronder op de foto's om ze te vergroten)

 EINDE