Vandaag was het dan eindelijk weer zo ver. Na een jaar wachten maar ook voorbereiden werd vandaag, 31 mei 2014 de alweer 13e Magneetclub toertocht verreden. En net als je denkt dat je met 12 toertochten alles wel zo een beetje hebt gezien en meegemaakt, komt de 13e toertocht voorbij. We hebben ons in Augustinusga bij Reinder Kloostermann verzameld en hij had voor de Magneet-liefhebber een kleine verassing in petto. Hij heeft namelijk een zwak voor de vroege modellen van Magneet en had niet één maar drie exemplaren van de Magneet A50 staan. Ook zo had hij nog wat hele mooie maar ook bijzondere modellen staan. We waren om 9.15 uur welkom voor koffie met koek. Wel 15 Magneet brommers en hun bereiders en één Batavus TS49 (waarover later meer) hebben de lange tocht naar het hoge Noorden aanvaard. De langste afstand werd afgelegd vanuit België en dat toont maar weer aan, voor echte liefhebbers vormt de afstand in elk geval geen beletsel.Het begon al meteen goed met panne (van de vorige dag) Wilco was eerder gekomen want hij moest nog de complete ontsteking uitwisselen. Die had Reinder zowaar op voorraad. Het kloeke plan van Reinder was om echt uiterlijk 10.15 uur te vertrekken. Dit plan kwam zowaar uit. We hebben allemaal wel gehoord van een Zwitsers uurwerk, maar de Friesen hebben dat gewoon in het bloed. De hel tocht verliep precies volgens het van te voren bedachte tijdschema zonder dat je je opgejaagd voelde of ergens te weinig tijd voor had; ik zou zeggen 'Rolex eat youre heart out' Maar eerst de start er waren in totaal dus 15 Magneten aan de start en 1 TS49's van Batavus (eigenlijk zijn dit gewoon brommers van Magneet). De Batavus hadden we een beetje apart in het 'strafhoekje' gezet (zie foto), iets waarvoor hij nog wraak zou nemen. Er waren dit jaar verschillende Magneet Globemasters van verschillende jaren, wat B50's een Sprintmaster, een Magnematic, een Commodore (die was/is trouwens te koop voor € 1200,-- meer info Magneetclub), een Thunderbird en een Coronet. Met rokende uitlaten, want ja de meesten hebben een rijke mengsmering, vertrokken wij en reden door de Friese Wouden en dat was meteen de eerste verassing: er is inderdaad een deel van Friesland waar best heel veel bomen staan. We waren koud op weg en konden de einddemper van een Magneet Globemaster vastzetten. Via Jistrum, een klein klassiek Fries dorpje met een kerkje uit de 13e eeuw, reden wij naar Noordburgum zo een ander Fries dorpje, elk uniek, maar we zouden er ook nog veel van deze dorpjes tegenkomen. Maar nog voor Noorderburgum nam de Batavus dus wraak door er gewoon mee op te houden. Harry kwam met zijn Roestmaster, die al jaren trouw de ritten uitrijdt, langszij. Hij zei, waarschijnlijk met een iets te brede smile, 'je moet wel tijdig onderhoud plegen hoor', want toen wij de tocht voortzetten duurde het niet lang of Harry was in geen velden nog wegen te bekennen. Die zagen we pas terug in Noordburgum. En tja spottershoon krijgt spottersloon; hij had een lekke achterband. In Noordburgum bezochten wij de klompenfabriek van Sherjon waar ook een klompenmuseum was. We hebben even rondgekeken en genoten van koffie met oranjekoek (beiden gesponsord door de Magneetclub). Ik heb voor mijn dochters en mezelf klompen gekocht. En Harry was druk doende met het achterwiel, om daar weer lucht in te krijgen en te houden. Daarna vervolgden wij (behalve Harry die was nog ff bezig, goed geholpen door Peter) onze reis door Twijzelerheide, een muzikaal dorpje (Heepie en Heepie hebben hier gewoond) en Westereen. Kort daarna voerde onze tocht ons nog door Wâlterswâld op weg naar Dokkum. Dokkum heeft onder meer bekendheid omdat hier in 754 Bonifatius om het leven werd gebracht. Het wapen van Dokkum behoeft ook enige aandacht. Wat opvalt is dat in dat wapen een halve maan staat. Dit refereert aan het feit dat rond 1214 Dokkumers deelnamen aan de kruistocht naar het heilige land. Behalve bedevaartsoord (u weet wel de dode Bonifatius) was Dokkum één van de Friese Admiraliteiten. In dit mooie Dokkum werd de lunch genoten bij de lunchroom de Lekkerbek. Hier heeft ook Harry zich weer bij de club gevoegd. De lunch was zwaar ok, de locatie, aan de rand van een bedrijfsterrein, iets minder. Ook hier moesten we even een kleine panne verhelpen. Bij de Magneet Thunderbird was de décompresseur er uit gelopen waardoor hij dus steeds ontluchtte. Maar een paar snelle slagen met een steeksleutel 14 en hij zat weer vast. Nu hebben we zo een beetje alle pannes van de tocht behandeld. Of nee er was nog meer. Een van de bezemwagens kwam vast te zitten in de Friese klei. Ik wil niet veel zeggen, maar er zat een vrouw achter het stuur. (Hieronder overigens in een apart rubriekje foto's met de pannes van de tocht). Dit werd echter snel vergeten toen we, inmiddels aangekomen in het open Friese landschap, de 'Friese klei', onze tocht voortzetten. Via Wetsens, met weer een heel mooi kerkje uit de 12e eeuw naar Metslawier, een beschermd dorpsgezicht met schitterende monumenten en straatjes. Wie Mitselwier zegt, zegt de Veteraan. En wie de Veteraan zegt, zegt de altijd goedlachse, gastvrije en gezellige Jelle Keimpema. Wij waren welkom in het heilige der heiligen, zijn schuur. Dat was om twee redenen leuk ten eerste kon je kijken al dat leuks wat hij daar had staan, maar je kon ook handelen want dat doet Jelle graag. Onder het genot van het inmiddels derde officiële bakje koffie kon er worden gefilosofeerd over brommers, maar zeker ook motoren en kon worden gekeken of Jelle nog iets had wat jij zocht. Er is weinig wat Jelle niet heeft dus moest je het dan alleen ook nog eens kon worden over de prijs. Met enige tegenzin werd de voorlaatste etappe aanvaard. via Ee en Aldwald arriveerden we weer in de Friese wouden om de laatste halte in Feankleaster (Veenklooster) aan te doen. Ook dit is weer een schitterend dorpje (de foto's spreken voor zich. In Veenkloster bij een landhuis hebben nog een versnapering genuttigd om vervolgens huiswaarts te trekken. Eenmaal weer in Augustinusga aangekomen hebben wij nog even na-geborreld en een deel heeft daarna afscheid genomen om de toch wat lange reis naar huis te aanvaarden, maar de rest van de Magneet-galliers verzamelden zich rond het vuur (de bbq) en praatten nog na over de dag, de tocht en natuurlijk Magneet. Het was er nog lang gezellig Ik kan niet eindigen zonder, en ik denk dat dit namens alle deelnemers is, aan de organisatie. Deze was in goede handen bij Reinder, Marja, Sietze (oftewel pake en laatste brommer) Wiebe (eveneens pake en sleutelaar), Peter ten Hoeve (Bezemwagen I) en Alie Lijklema (Bezemwagen II). Zij allen hebben er voor gezorgd dat wij een leuke tocht hadden en het ons aan niets ontbrak. Op naar de volgende, alweer 14e Magneetclub-Toertocht. Deze zal worden gehouden op, hoe kan het ook anders, de laatste zaterdag in mei, 30 mei 2015 Vivat Magneet Frank Weghaus De Foto's (klik op de foto om te vergroten en op het pijltje onder de foto's om alle 133 foto's te bekijken) De Start met panne 63er Globemaster (klik op de foto's om te vergroten) De eerste etappe met panne TS49 en eerste groepsfotomoment (klik op de foto's om te vergroten) De eerste stop bij Sherjon met panne Roestmaster (klik op de foto's om te vergroten) De tweede etappe (klik op de foto's om te vergroten) De Lunch stop met panne 69er Thunderbird (klik op de foto's om te vergroten) De derde etappe (klik op de foto's om te vergroten) Een bezoekje aan de Veteraan (klik op de foto's om te vergroten) De vierde ettappe met tweede groepsfotomoment (klik op de foto's om te vergroten) De BBQ en het Afscheid (foto's volgen binnenkort)